Τα μέσα ατομικής προστασίας (ΜΑΠ) έχουν σχεδιαστεί για την προστασία των εργαζομένων από τους κινδύνους για την υγεία και την ασφάλεια, οι οποίοι μπορεί να προέλθουν από φυσικούς, χημικούς, βιολογικούς παράγοντες από ακτινοβολία, ηλεκτρικό ρεύμα, ή άλλους κινδύνους στον χώρο εργασίας. Τα ΜΑΠ πρέπει να χρησιμοποιούνται εφόσον οι κίνδυνοι δεν είναι δυνατόν να αποφευχθούν ή να περιοριστούν επαρκώς με τεχνικά μέτρα ή μέσα συλλογικής προστασίας ή με μέτρα, μεθόδους ή διαδικασίες οργάνωσης της εργασίας.
«Ως Εξοπλισμός Ατομικής Προστασίας (Μέσα Ατομικής Προστασίας) νοείται κάθε εξοπλισμός, τον οποίο ο εργαζόμενος πρέπει να φορά ή να φέρει κατά την εργασία για να προστατεύεται από έναν η περισσότερους κινδύνους για την ασφάλεια και την υγεία του, καθώς και κάθε συμπλήρωμα ή εξάρτημα του εξοπλισμού που εξυπηρετεί αυτό το σκοπό».
Τα ΜΑΠ πρέπει να είναι κατάλληλα για τους κινδύνους που προορίζονται να προλαμβάνουν, η χρήση τους να μην συνεπάγεται νέους κινδύνους και να ανταποκρίνονται στις συνθήκες που επικρατούν στον χώρο εργασίας. Επίσης, να έχουν επιλεγεί με πρόνοια για τις εργονομικές ανάγκες και τις ανάγκες προστασίας της υγείας των εργαζομένων και να ταιριάζουν στον χρήστη. Στην περίπτωση πολλαπλών κινδύνων, για τους οποίους απαιτείται να φορά ο εργαζόμενος ταυτόχρονα περισσότερα από ένα ΜΑΠ, αυτά πρέπει να είναι συμβατά και να διατηρούν την αποτελεσματικότητά τους έναντι των αντιστοίχων κινδύνων. Να χρησιμοποιούνται μόνο για τις προβλεπόμενες χρήσεις και σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή, οι οποίες πρέπει να είναι σαφείς ώστε να είναι κατανοητές από τους εργαζόμενους.

ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ
Τα ΜΑΠ χορηγούνται από τον εργοδότη δωρεάν στους εργαζόμενους και προορίζονται για προσωπική χρήση. Ο εργοδότης μεριμνά και παρέχει τις κατάλληλες διευκολύνσεις και τα μέσα για την καλή λειτουργία των ΜΑΠ και την ικανοποιητική κατάστασή τους, όσον αφορά στην αποτελεσματική προστασία των εργαζομένων, με τις αναγκαίες συντηρήσεις, επισκευές και καθαρισμούς και με την άμεση αντικατάστασή τους όταν παρουσιάζουν προχωρημένη φθορά ή έχει λήξει ο επιτρεπόμενος χρόνος χρήσης τους. Επίσης φροντίζει για τη φύλαξή τους σε ειδικές θέσεις ή χώρους με καλές συνθήκες καθαριότητας και υγιεινής. Μέσα στην επιχείρηση ή/και την εγκατάσταση, πρέπει, για κάθε μέσο ατομικής προστασίας, να παρέχονται και να είναι διαθέσιμες οι πληροφορίες που απαιτούνται. Ο εργοδότης ενημερώνει εκ των προτέρων τους εργαζόμενους σχετικά με τους κινδύνους από τους οποίους τους προστατεύει ο εξοπλισμός ατομικής προστασίας και εξασφαλίζει την εκπαίδευση, καθώς και την οργάνωση, ενδεχομένων, ασκήσεων για τη χρήση του.

ΕΙΔΗ ΜΕΣΩΝ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

  • Προστασία κεφαλής
    Στις περιπτώσεις που οι εργαζόμενοι εκτίθενται σε κίνδυνο τραυματισμού του κεφαλιού τους, κατά τη διάρκεια της εργασίας πρέπει να εφοδιάζονται µε κατάλληλο κράνος ασφαλείας. Ο κίνδυνος αυτός µπορείνα προέλθει από πτώση των ίδιων των εργαζομένων, πτώση ή εκτίναξη αντικειμένων, πρόσκρουση σε αντικείμενο, μηχάνημα ή στοιχείο της κατασκευής. Στις περιπτώσεις κινδύνου ατυχήµατος από ηλεκτροπληξία οι εργαζόµενοι πρέπει να εφοδιάζονται µε προστατευτικά κράνη από µονωτικό υλικό. Οι εργαζόµενοι που κατά τη διάρκεια της εργασίας τους εκτίθενται στον ήλιο για µεγάλα διαστήµατα, κατά τη θερινή περίοδο πρέπει να εφοδιάζονται µε κατάλληλο κάλυµµα κεφαλιού, εφόσον δεν είναι δυνατόν να προστατευθούν από τον ήλιο µε άλλον τρόπο. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία σε σχέδια κρανών, συμπεριλαμβανομένων των κρανών με πρόσθετες ενισχύσεις για άτομα με ευαισθησία σε σημείο του κεφαλιού τους από παλαιότερο ατύχημα, ή κράνη τα οποία συνδυάζουν και προστασία π.χ. της ακοής έχοντας προσαρμοσμένα σε κατάλληλο σημείο μέσα προστασίας της ακοής. Συνιστάται από τους κατασκευαστές, τα κράνη να αντικαθίστανται μετά από ορισμένο χρόνο (αυτό αναγράφεται στο κράνος ή το έντυπο που το συνοδεύει) διότι επέρχεται μείωση της αντοχής του από την έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία, τον παγετό, την κακή αποθήκευση, την κακή χρήση κ.ά.
  • Προστασία ποδιών
    Εργαζόµενοι, που λόγω της φύσης της εργασίας ή των χώρων εργασίας στους οποίους απασχολούνται, κινδυνεύουν να τραυµατιστούν στα πόδια πρέπει να εφοδιάζονται µε τα κατάλληλα, ανάλογα µε το είδος του κινδύνου, υποδήµατα ασφαλείας. Ο κίνδυνος αυτός µπορεί να προέλθει κύρια από πτώση αντικειμένων, πρόσκρουση ή σύνθλιψη, θερµές, τοξικές, ερεθιστικές ή διαβρωτικές ουσίες, καρφιά ή άλλα αιχμηρά υλικά ή επιφάνειες, εργαλεία µε κοφτερές ακµές, ολισθηρές επιφάνειες.
  • Προστασία µατιών και προσώπου
    Οι εργαζόμενοι πρέπει να εφοδιάζονται µε κατάλληλη προσωπίδα, γυαλιά ή άλλο κατάλληλο, ανάλογο µε τη φύση της εργασίας, µέσο ατοµικής προστασίας όταν υπάρχει κίνδυνος τραυµατισµού του προσώπου και των µατιών τους ή βλάβης της όρασής τους από εκτινασσόµενα σωµατίδια, επικίνδυνες ουσίες (καυστικά, ερεθιστικά υγρά, ατµούς, αέρια κ.λπ.),
    σκόνες, επικίνδυνες ακτινοβολίες.
  • Προστασία ακοής
    Όταν η έκθεση σε θόρυβο υπερβαίνει τις κατώτερες τιμές έκθεσης για ανάληψη δράσης των 80 dB(A), ο εργοδότης θέτει στη διάθεση των εργαζομένων μέσα ατομικής προστασίας της ακοής. Όταν η έκθεση σε θόρυβο είναι ίση ή υπερβαίνει τις ανώτερες τιμές έκθεσης για ανάληψη δράσης των 85 dB(A), η χρήση τους είναι υποχρεωτική. Τα μέσα ατομικής προστασίας της ακοής επιλέγονται κατά τρόπον ώστε να αποσοβείται ή να ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος για βλάβη στην ακοή.
  • Μπορεί να είναι:
    ♦ Σφαιρίδια και βύσματα για τα αυτιά.
    ♦ Ωτοασπίδες που καλύπτουν πλήρως όλο το αυτί.
    ♦ Ωτοασπίδες που προσαρμόζονται στα προστατευτικά κράνη.
    ♦ Προστατευτικά μέσα για τον θόρυβο, εξοπλισμένα με συσκευές ενδοεπικοινωνίας.
  • Προστατευτικός ιματισμός
    Ο προστατευτικός ιματισμός μπορεί να παρέχει προστασία στον κορμό, τα άνω και τα κάτω άκρα από ορισμένους από τους κινδύνους που μπορεί να προκύψουν κατά τη διαδικασία της εργασίας. Η κατάλληλη χρήση του προστατευτικού ιματισμού μπορεί να προστατεύσει αποτελεσματικά από μηχανική καταπόνηση, πιασίματα από τα κινούμενα μέρη, θερμική καταπόνηση, συνθήκες υγρασίας, ένταση αέρα, σκόνες, ακτινοβολία, ανοιχτή φλόγα, σπινθήρες, χημικές ουσίες, διέλευση οχημάτων. Οι εργαζόμενοι, κατά τη διάρκεια της εργασίας δεν πρέπει να φορούν μαντήλια λαιμού, αλυσίδες, ταυτότητες δακτυλίδια κ.ά. Οι προστατευτικές επιγονατίδες είναι απαραίτητες για εργασία που απαιτείται ο εργαζόμενος να βρίσκεται σε γονατιστή θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα. Προστατεύουν από ασθένειες που έχουν σχέση με την περιοχή του γονάτου όπως π.χ. φθορά της επιγονατίδας, καθώς και από δερματοπάθειες.
  • Προστασία χεριών
    Για τις εργασίες, κατά τη διάρκεια των οποίων οι εργαζόμενοι μπορεί να εκτεθούν σε μηχανικούς (αιχμηρά ή κοφτερά αντικείμενα, τραχιές επιφάνειες, δονήσεις), θερμικούς, χημικούς ή βιολογικούς κινδύνους, που μπορεί να προκαλέσουν ζημιές στα χέρια ή στο δέρμα, π.χ. από την επαφή με επικίνδυνες ουσίες, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται μέσα προστασίας χεριών (γάντια). Κατά την επιλογή των γαντιών προστασίας, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στο να παρέχουν την απαιτούμενη προστασία και να εμποδίζουν την εκτέλεση της εργασίας
    στο λιγότερο δυνατό βαθμό.
  • Προστατευτικός εξοπλισμός αναπνευστικών οδών
    Όταν η προστασία της υγείας των εργαζοµένων από την εισπνοή επικίνδυνης σκόνης, καπνών, τοξικών αερίων ή την έλλειψη επαρκούς ποσότητας οξυγόνου δεν µπορεί να εξασφαλιστεί αποτελεσµατικά µε κλειστά συστήµατα, εγκαταστάσεις επαρκούς τοπικού εξαερισµού ή άλλα τεχνικής φύσης µέτρα, πρέπει αυτοί να εφοδιάζονται µε τα κατάλληλα, ανάλογα µε τη φύση της εργασίας και το είδος του επαγγελµατικού κινδύνου, µέσα ατομικής προστασίας των αναπνευστικών οδών. Τα µέσα αυτά διακρίνονται σε αναπνευστήρες µε φίλτρο -για τον καθαρισµό του
    εισπνεόµενου αέρα του άµεσου περιβάλλοντος από τα αιωρούµενα τοξικά αέρια ή την σκόνη-, σε αυτοδύναµες αναπνευστικές συσκευές και σε αναπνευστικές συσκευές µε συνεχή παροχή καθαρού αέρα, µέσω σωλήνα, από το εξωτερικό περιβάλλον εκτός του µολυσµένου χώρου εργασίας.
  • Προστασία από πτώσεις
    Οι εργαζόµενοι σε θέσεις µε σηµαντική υψοµετρική διαφορά από τον περιβάλλοντα χώρο, που δεν είναι δυνατόν να προστατευθούν από τον κίνδυνο πτώσης µε τεχνικά ή άλλα µέτρα συλλογικής προστασίας, πρέπει να εφοδιάζονται µε ατοµικές ζώνες και σχοινιά ασφαλείας ειδικά κατασκευασµένα για τον σκοπό αυτό. Ο εξοπλισμός προστασίας από πτώσεις
    περιλαμβάνει: ολόσωμη ζώνη ασφάλειας, σχοινί σύνδεσης (πρόσδεσης), κρίκους ασφαλείας που συνδέονται σε ασφαλή σημεία αγκύρωσης ή σε γάντζους με δυνατότητα προσαρμογής σε σταθερά σημεία, φρένο απορρόφησης κινητικής ενεργείας κατά την πτώση και το σταμάτημα του εργαζόμενου κ.ά., ανάλογα με το είδος της εργασίας. Οι ζώνες και
    τα σχοινιά ασφαλείας πρέπει να ελέγχονται πριν από κάθε χρήση. Κατά τη χρήση πρέπει να αποφεύγεται η επαφή τους µε κοφτερές γωνίες, πηγές θερµότητας, οξέα ή καυστικές ουσίες. Απαγορεύεται να συνδέεται πάνω από ένας εργαζόμενος με το ίδιο σύστημα πρόσδεσης και να συνδέονται µε το ίδιο σχοινί ασφάλειας περισσότεροι από ένας εργαζόµενοι. Όταν η ζωή και η ασφάλεια ενός εργαζοµένου εξαρτάται µόνο από τη ζώνη ή το σχοινί ασφάλειας αυτός δεν πρέπει να εργάζεται σε αποµονωµένη θέση εργασίας χωρίς παρακολούθηση.

Πηγή: elinyae